New Releases by Lydia Davis

An illuminating reflection on the creative process from acclaimed fiction writer, essayist, and translator Lydia Davis When asked why she writes, Lydia Davis confesses that she''s afraid of the question. Maybe she would rather not know exactly why she writes. Instead, Davis considers how she writes her stories, how other writers write, and what insights the how might provide into the why. In this free-ranging exploration, Davis discovers that one reason she writes is for pleasure: the pleasure of encountering something that demands to be treated in language, of handling and manipulating the language into the form it ought to take, and, finally, of seeing a story exist where it didn''t exist before. As she observes the processes of some of the authors who interest her the most, she finds that there seem to be as many reasons to write as there are writers: to relive an experience, to share an experience, to articulate something one has not quite comprehended. Reflecting on an eclectic mix of thinkers, including James Baldwin, Kate Briggs, Walter Raleigh, Christina Sharpe, Knut Hamsun, Grace Paley, Josep Pla, John Ashbery, and John Clare, Davis undertakes a clear-eyed, penetrating inquiry into the manifold reasons we choose to put pen to paper and begin something new.

Verleden en heden verweven zich in een dans van zelfreflectie. Ontdek hoe een vrouw haar eigen verhaal herschrijft en zichzelf opnieuw vindt. Hoe geneest een vrouw van haar obsessie voor een man? Door de verhouding die eraan ten grondslag lag te ontrafelen en er zo orde in aan te brengen. Vol frisse moed begint de naamloze vertelster van ''Het eind van het verhaal'' aan haar reconstructie. Maar gaandeweg realiseert ze zich dat de begeerde orde een illusie is. Want hoe betrouwbaar zijn onze herinneringen? En wat weten we eigenlijk over onszelf? Met mededogen, humor en schijnbare openhartigheid probeert ze te bepalen welke uit haar verleden opgediepte verhalen echt zijn, en welke verzonnen. Alles wat de korte verhalen van Lydia Davis zo briljant maakt – haar scherpte, haar observatievermogen, haar laconieke stijl – schittert ook in haar enige roman.

In ragfijne miniaturen vangt zij het wonderlijke van het alledaagse. Elk verhaal een juweel dat schittert in zijn eenvoud. De nieuwe verhalen van Lydia Davis zijn soms letterlijk oneliners. Zoals ‘Bloomington’, dat in zijn geheel luidt: ‘Nu ik hier een tijdje ben, kan ik met een gerust hart zeggen dat ik hier nooit eerder ben geweest.’ Ook kan het verhaal een nauwgezette observatie zijn, of een klaagbrief; het kan ontleend zijn aan de correspondentie van Flaubert, of zijn inspiratie vinden in een droom. Wat niet varieert in De taal van dingen in huis is de kracht van het subtiel getoonzette proza. Davis is een scherp waarnemer; ze is ironisch, geestig of bijtend. Maar vooral is ze verfrissend. Davis schrijft met verkwikkende onbevangenheid en geslepen humor over de alledaagse dingen en onthult het mysterieuze, het ongewone, het vervreemdende en het plezierige van de voorspelbare patronen van het dagelijks leven.

“Sé que no es nada muy fascinante, pero es nuestra vida”, escribe una madre a sus hijos en una carta en la que les cuenta sus últimos hallazgos: la mayoría de los alimentos que consume vienen de lugares tan remotos que le resulta vergonzoso seguir comprándolos y decide cambiar radicalmente su vínculo con la alimentación, y además empezó a sentarse en otra silla de la mesa de la cocina porque desde allí ahora puede ver los árboles por la ventana. Quizás sean hechos nada fascinantes, pero a través de la mirada de Lydia Davis se resignifican y adquieren una belleza particular por la manera en que los articula a partir de un lenguaje tan despojado como perturbador. En este libro, Davis construye una colección de relatos breves en los que la cotidianidad se vuelve un mundo otro para observar y así aparecen desde registros de conversaciones matrimoniales fallidas, escenas de pequeñas alianzas temporales entre vecinos que comparten un ascensor, hasta cartas a instituciones a las que siempre hay algo para reclamarles, listas sorprendentes y sueños hilarantes. Esa gente que no conocemos confirma la potencia del estilo de Lydia Davis, una escritora brillante que se ha vuelto un referente ineludible de la literatura contemporánea.

The official McSweeney''s Anthology of Contemporary Literature is composed of some of the greatest works of McSweeney''s past decade, with a new introduction by longtime editor Claire Boyle. Here you''ll find award-winning, shortlisted, anthologized, and otherwise feted and beloved stories from Lesley Nneka Arimah, T.C. Boyle, Mimi Lok, Kevin Moffett, Adrienne Celt, Bryan Washington, Samanta Schweblin, C Pam Zhang, Eskor David Johnson, Julia Dixon Evans, and more! Dive in with us, readers, as we bathe in the warmth of the past, and get ready for our next quarter century of always thrilling and unexpected literary work.

''A trailblazer in the world of short-form prose'' New YorkerLydia Davis is a virtuoso at detecting the seemingly casual, inconsequential surprises of daily life and pinning them for inspection. In Our Strangers, conversations are overheard and misheard, a special delivery letter is mistaken for a rare white butterfly, toddlers learning to speak identify a ping-pong ball as an egg and mumbled remarks betray a marriage. In the glow of Davis''s keen noticing, strangers can become like family and family like strangers.Our Strangers is a fascinating collection that confirms the genius of a writer whose every attention is transformative.

Een bundel die je absoluut op je nachtkastje wil neerleggen, van een van de origineelste korteverhalenvertellers van Amerika. Mensen komen kortstondig samen in een trein, een restaurant of op straat; gesprekken worden zijdelings opgevangen en verkeerd begrepen; een klein kind herkent een ei in een pingpongbal; gemompel blijkt een van de ergernissen in een huwelijk. Lydia Davis is virtuoos in het observeren, en in deze verhalen zoomt ze in op de ogenschijnlijk toevallige, onbeduidende wrijvingen van het dagelijks leven. Ze weet dat kleine details van een leven eindeloos fascinerend kunnen zijn; het is een kwestie van perspectief, ofwel: de kunst van het kijken.

A collection of essays on translation, foreign languages, Proust, and one French city, from the master short-fiction writer and acclaimed translator Lydia Davis In Essays One, Lydia Davis, who has been called “a magician of self-consciousness” by Jonathan Franzen and “the best prose stylist in America” by Rick Moody, gathered a generous selection of her essays about best writing practices, representations of Jesus, early tourist photographs, and much more. Essays Two collects Davis’s writings and talks on her second profession: the art of translation. The award-winning translator from the French reflects on her experience translating Proust (“A work of creation in its own right.” —Claire Messud, Newsday), Madame Bovary (“[Flaubert’s] masterwork has been given the English translation it deserves.” —Kathryn Harrison, The New York Times Book Review), and Michel Leiris (“Magnificent.” —Tim Watson, Public Books). She also makes an extended visit to the French city of Arles, and writes about the varied adventures of learning Norwegian, Dutch, and Spanish through reading and translation. Davis, a 2003 MacArthur Fellow and the winner of the 2013 Man Booker International Prize for her fiction, here focuses her unique intelligence and idiosyncratic ways of understanding on the endlessly complex relations between languages. Together with Essays One, this provocative and delightful volume cements her status as one of our most original and beguiling writers.

Este libro surgió con bastante naturalidad: pensé que era hora de recopilar los textos de no ficción que había tenido la oportunidad de escribir a lo largo de las décadas y reunirlos en un solo volumen. Como no eran para nada escasos, tuve que decidir si hacer un solo tomo, grueso, o dos más razonables. Pedí opiniones y conté votos, sopesé los pros y los contras, y, al final, me decidí por hacer dos. Así reflejaría, en cierta medida, dos de las ocupaciones principales de mi vida: la escritura y la traducción. Este es el primer tomo. En este libro, Lydia Davis recuerda a los escritores que influyeron tempranamente en su escritura, declara cuáles son sus cinco cuentos favoritos y analiza la obra de aquellos que la interpelaron, por diferentes motivos, a lo largo de los años: Lucia Berlin, Gustave Flaubert, Rae Armantrout, Jane Bowles, entre otros. También se detiene en las artes visuales, y reflexiona sobre la obra de Joan Mitchell y de Alan Cote e indaga en las primeras fotografías de viajes. Finalmente, con absoluta generosidad, aborda la escritura desde su propia práctica: así comparte diferentes versiones de un mismo texto y elabora un ensayo imprescindible con treinta recomendaciones para una buena rutina de escritura. “Aguda, hábil, irónica, sobria y constantemente sorprendente”. Joyce Carol Oates “Una escritora atrevida, excitantemente inteligente y, a menudo, muy divertida”. Ali Smith

"Antología de cuentos elegidos por la propia Lydia Davis que ofrece por primera vez una selección depurada de la prosa breve o flash fiction que Lydia Davis ha llevado a un nivel admirable de perfección estilística."--Amazon.com

Thyroid Diary is a story by Lydia Davis, "widely considered one of the most original minds in American fiction today.” (The New Yorker)...

A selection of essays on writing and reading by the master short-fiction writer Lydia Davis Lydia Davis is a writer whose originality, influence, and wit are beyond compare. Jonathan Franzen has called her ¿a magician of self-consciousness,¿ while Rick Moody hails her as "the best prose stylist in America." And for Claire Messud, ¿Davis''s signal gift is to make us feel alive.¿ Best known for her masterful short stories and translations, Davis¿s gifts extend equally to her nonfiction. In Essays One, Davis has, for the first time, gathered a selection of essays, commentaries, and lectures composed over the past five decades. In this first of two volumes, her subjects range from her earliest influences to her favorite short stories, from John Ashbery¿s translation of Rimbaud to Alan Cote¿s painting, and from the Shepherd¿s Psalm to early tourist photographs. On display is the development and range of one of the sharpest, most capacious minds writing today.

Persoonlijke narratieve essays van Lydia Davis (1947) over schrijvers en kunstenaars met wie ze een persoonlijke band heeft.

Vencedora do Man Booker Prize em 2013, Lydia Davis se consagrou como mestre das narrativas breves. Lydia Davis inaugurou um gênero literário para chamar de seu. O estilo desafia qualquer tentativa de classificação: não é exatamente poesia, nem conto, nem ficção, nem memória. Nem vem reúne 122 narrativas que se equilibram entre relatos de sonhos, passagens reescritas de Flaubert, cartas para gerentes de marketing, relatos de situações cotidianas, conversas entreouvidas e obituários locais. Seja observando o comportamento das vacas pela janela da cozinha, seja ponderando sobre o aspecto das ervilhas numa embalagem, a escritora deixa sua marca inconfundível que mistura inteligência, humor e uma boa dose de estranheza.

Ein Paar befürchtet, ihre Freunde könnten sie für Langweiler halten; eine Frau führt uns vor, wie schwierig es ist, Prioritäten im Alltag herzustellen; eine andere möchte sich selbst gerne als nichts begreifen und muss entdecken, dass das ein zu hochgestecktes Ziel ist; ein Bestattungsunternehmen bekommt einen Beschwerdebrief wegen sprachlicher Unzulänglichkeiten in seinem Werbematerial; wir werden in Überlegungen hineingezogen, welches die Bedingungen für glückliche Erinnerungen sind, lesen über die glückliche Ehe eines siamesischen Zwillingspaars, über die Ungleichbehandlung von Kindern und Wörterbüchern, einen knappen Bericht über einen Massenmord in Böhmen und eine Familienzusammenführungsgeschichte mit Schluckauf. Willkommen in der Welt von Lydia Davis und ihren Erzählungen, die manchmal 30 Seiten, manchmal nur eine Zeile lang sind, und immer die Tücken des Verhältnisses von Sprache und Welt verhandeln – mit Ernst und Witz, ungewöhnlich und raffiniert und niemals langweilig! Die »stille Gigantin der amerikanischen Literatur« ist auch in diesem Band aus dem Jahr 2002 eine Offenbarung für alle, die wissen wollen, was Literatur eigentlich kann und wie sie das anstellt. »Sie steht zwar quer zum Mainstream – aber sie verfasst ideale Lesekost fürs 21. Jahrhundert. Die Grübeleien und Synapsen-Blitze der Amerikanerin Lydia Davis führen eine vergnügliche Art des Denkens vor.« (Angela Schader, NZZ) »Die Zumutungen des Lebens, der Liebe und nicht zuletzt der Sprache stehen im Zentrum dieser intelligenten – und ziemlich komischen – Erzählungen. Ein enormes Lektüre-Vergnügen.« (Manuela Reichart, Deutschlandfunk/Lesart) »Eine Meisterin der Kurzgeschichte. Man liest ihre Erzählungen mehrfach, schaut auf und tatsächlich: die Welt ist gewandelt.« (Lennart Laberenz, Der Freitag) »Lydia Davis beherrscht die kleine Form wie kaum jemand sonst. Ihre Texte berichten hinreissend von komplizierten Beziehungen.« (Simone von Büren, NZZ am Sonntag)

Swann''s Way is one of the preeminent novels of childhood - a sensitive boy''s impressions of his family and neighbors, all brought dazzlingly back to life years later by the famous taste of a madeleine. It also enfolds the short novel Swann''s Love, an incomparable study of sexual jealousy, which becomes a crucial part of the vast, unfolding structure of In Search of Lost Time. The first volume of the book that established Proust as one of the finest voices of the modern age-satirical, skeptical, confiding, and endlessly varied in his response to the human condition, Swann''s Way also stands on its own as a perfect rendering of a life in art, of the past re-created through memory.

The Stripper: At the age of twenty-seven, I thought I found my Prince ¿ This sweet, innocent and soft-spoken charmer. But I was wrong. He turned out to a child molester who raped my nine-year-old baby girl ¿ the devil himself. The Drug Dealer:Money is never a problem. I thought life is going to be easy, until someone walks in and puts a bullet into our worker''s head. He''s dead and the guilt trip I went on was like falling into a pit I could not crawl out of. The Bishop:I''ve never felt closer to God. I''m on my way to heaven¿or so I thought. I didn''t realize I was about to walk through a living hell. My husband seemed to everybody else¿s husband too.Three true cautionary tales that show how dangerous it can be if you''re not careful with how you live your life. This book gives voice to the voiceless and will show how only God can deliver you out of any situation because he is truly the author and finisher of our faith.

« Par ce mélange de lucidité, de brièveté dans l''aphorisme, d''originalité dans la forme, de comédie astucieuse, de désolation métaphysique, de contrainte philosophique et de sagesse humaine, l''œuvre de Lydia Davis est sans doute unique dans la littérature américaine. » James Wood, The New Yorker « Aussi puissante que Kafka, aussi subtile que Flaubert et aussi représentative de son époque - à sa manière - que Proust de la sienne... Ce qui ressemble à un jeu est infiniment sérieux... Elle vous remplit de joie. Il n''existe aucun écrivain comme elle. » Ali Smith, The Guardian « Ce qui rend excitantes, parfois palpitantes [les nouvelles de Davis], c''est son habileté à ciseler une phrase, sa capacité à écrire avec une précision féroce, électrisante. Elle capture les mots tel un chasseur et utilise la ponctuation comme un piège... Un esprit original, audacieux. » Colm Toibin, The Sunday Telegraph « La meilleure styliste pour ce qui est de la prose américaine. » Rick Moody Traduit de l’anglais (Etats-Unis) par Anne Rabinovitch

Lydia was 19 years old and enjoying college with a loving family, great friends and a serious boyfriend when she became anorexic. The doctors told her that she would die.