Best Selling Books by David Van Reybrouck

Ett anspråkslöst förslag om att rädda demokratin. Demokratin som vi känner den är i kris. Skandaler, regeringskriser och populister har tillsammans urholkat förtroendet för dagens politiska system. Lagom till demokratins hundraårsjubileum uppger allt fler europeiska väljare att de drömmer om en stark ledare. Det är hög tid att tänka nytt. I denna skarpa samtidsanalys visar historikern David Van Reybrouck att det krävs både mod och nytänkande om vi vill stävja krisen och nå verkligt folkligt inflytande. Rådslag, medborgarpaneler, crowdsourcing och till och med lottning är några av de verktyg som kan förnya demokratin. Och hur demokratiska är egentligen våra valsystem? Emot allmänna val är också en skildring av demokratins delvis glömda historia, från Aten till den moderna demokratins genombrott. I dialog med historiska tänkare och nutida demokratiaktivister skriver David Van Reybrouck fram en hoppfull och radikal vision av demokratins framtid. Till slut återstår bara en fråga: Vad väntar vi på? David Van Reybrouck är belgisk kulturhistoriker, arkeolog och författare, utbildad vid universiteten i Leuven, Cambridge och Leiden. Han har gett ut en rad romaner och historiska verk, flera av dem prisbelönta. Hans senaste bok på svenska är Kongo - En historia. Översättning av Joakim Sundström. Pressröster om Emot allmänna val: "Detta utmärkta, radikala verk kunde inte ha kommit mer lägligt. Det visar att val, snarare än att säkra vår rätt till självbestämmande, i själva verket begränsar vår demokrati." - Karen Armstrong, författare "Mycket övertygande ... En upplyftande bok byggd på en praktisk, hoppingivande idé. Fräscht, utmanande och okomplicerat." - Daniel Finkelstein, The Times "Van Reybrouck vill återuppliva ett styrelseskick som inte bara är för medborgarna, utan av medborgarna. En övertygande beskrivning av hur man kan bygga ett system som är grundligt baserat på folkviljan." - Financial Times

Mission : Un missionnaire belge en Afrique raconte sa vie, parle, non sans humour, de son réel désir d''améliorer le sort des habitants qu''il côtoie, loin des discours du Vatican. Mais le retour de la guerre et de la haine, malgré ses efforts, crée une confusion spirituelle dans l''esprit de cet homme pieux. L''Âme des termites : Un cours sur les termites, par un biologiste expatrié au Congo, est le prétexte à une confession sur une histoire d''amour adultère.

Ik had een gerucht opgevangen, een rumoer als zou de enige Nobelprijswinnaar letterkunde van de Lage Landen geplagieerd hebben. Ik had vooronderzoek verricht. Ik had een beurs aangevraagd. Ik was ervoor naar Zuid- Afrika gereisd. Maar waarom eigenlijk? Tijdens het speurwerk voor zijn proefschrift in de prehistorische archeologie aan de Universiteit Leiden komt David Van Reybrouck op een merkwaardig zijspoor terecht. De grote Belgische literator en Nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck zou in zijn La vie des termites uit 1926 de Zuid-Afrikaanse schrijver Eugène Marais hebben geplagieerd. Van Reybrouck reist voor de zaak naar Zuid-Afrika en komt daar in een actualiteit terecht die hem geheel weghaalt uit de sfeer van een ver verleden. Met alle geweld dient de werkelijkheid van Zuid-Afrika zich aan. Het onderzoek dat met een simpele vraag begint, loopt uit op een zoektocht van buitengewone proporties.

In Vlaanderen en Nederland, maar eigenlijk in heel Europa, groeit de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden. Aan de ene kant zijn er de kosmopolieten die nippen aan hun glas chardonnay, terwijl ze de lof van de globalisering zingen, aan de andere kant is er de ''getatoeëerde klasse'', die naar Nederlandstalige liedjes luistert en zich schaart achter nieuwe vormen van nationalisme. Laaggeschoolden dringen nauwelijks nog door tot het parlement. Hun demografische meerderheid is teruggebracht tot een democratische minderheid. Meer dan wie ook vertolken populistische partijen vandaag de stem van de laaggeschoolden in de samenleving. Populisme is volgens David Van Reybrouck niet noodzakelijk een gevaar voor de democratie. Het verwoordt op onhandige wijze soms een blijvend verlangen naar politieke betrokkenheid van het laagopgeleide volk. We doen er goed aan dat ernstig te nemen. Er is niet minder, maar beter populisme nodig.

A proposta de uma discussão internacional e plurieditorial vem responder aos questionamentos diante dos acontecimentos políticos recentes. A grande regressão: um debate internacional sobre os novos populismos – e como enfrentá-los, organizado por Heinrich Geiselberger, reúne contribuições de quinze autores consagrados, incluindo Zygmunt Bauman, Nancy Fraser, Bruno Latour e Slavoj Žižek, e um artigo inédito de Renato Janine Ribeiro. O começo do século XXI deixou claro: a globalização neoliberal fracassou. Não chegamos ao "fim da história" e ao auge do progresso humano, e sim testemunhamos os riscos anunciados se verificando um a um: terrorismo internacional, mudanças climáticas, crises financeiras, aumento da desigualdade e grandes movimentos migratórios. As democracias e o establishment neoliberal falharam em atingir soluções para essas questões globais. Neste vácuo, demagogos e populistas ascenderam ao poder, degradando e vulgarizando o discurso público e minando as instituições democráticas. Partidos e sentimentos ultranacionalistas, xenófobos e racistas estão experimentando renovado prestígio, força e voz. Teorias conspiratórias se espalham e passam a figurar como verdade. Os artigos de Arjun Appadurai, Zygmunt Bauman, Donatella della Porta, Nancy Fraser, Eva Illouz, Ivan Krastev, Bruno Latour, Paul Mason, Pankaj Mishra, Robert Misik, Oliver Nachtwey, César Rendueles, Wolfgang Streeck, David Van Reybrouck, Slavoj Žižek e Renato Janine Ribeiro buscam entender as raízes desses desenvolvimentos, localizando-os em seus respectivos contextos históricos, sociais e geográficos, aliando história, sociologia, ciência política, economia, psicologia e crítica cultural, e oferecendo novas formas de pensar e fazer a democracia. O livro levanta questões como: por que a globalização está causando uma fadiga da democracia (Appadurai); como dar continuidade à integração humana (Bauman); como movimentos de esquerda e de direita nasceram dos mesmos descontentamentos (della Porta); por que o establishment nos levou a um impasse democrático (Fraser); como Israel trocou sua vocação universalista pelo fundamentalismo (Illouz); como a democracia está sendo subvertida em alguns de seus aspectos fundamentais (Krastev); como evitar destruir nossa Terra (Latour); como a cultura da classe trabalhadora foi cooptada pelo capital (Mason). Ou ainda: como ajustar nossa visão sobre a democracia do presente e do futuro (Mishra); como traduzir ideias progressistas para a política (Misik); quais as características dos atuais processos de descivilização (Nachtwey); como o fracasso do neoliberalismo engendrou o momento presente (Rendueles, Streeck); como renovar a democracia na União Europeia (Van Reybrouck); como o populismo sobrepujou a racionalidade capitalista (Žižek); o que o sentido da História pode nos dizer sobre o futuro do Brasil (Janine Ribeiro). Essas e outras discussões estão em A grande regressão, uma intervenção fundamental para todos que estão preocupados com tais mudanças e se perguntam de que forma responder aos desafios sem precedentes que se apresentam para as democracias progressistas e para o internacionalismo global.

Het Boekenweekessay 2016 van gelauwerd auteur David Van Reybrouck was in Nederland binnen enkele dagen uitverkocht. Nu verkrijgbaar in een prachtige handelseditie. Daar zit Emil, een oude man van 42, verkleumd, onder een deken, hoestend. Vijf nationaliteiten had hij gehad, en hij was niet eens verhuisd. Meer dan een eeuw lang hadden Nederland, België en Duitsland een gemeenschappelijk buurland: Neutraal Moresnet, een volkomen vergeten ministaatje dat nu tot Duitstalig België behoort maar van 1816 tot 1919 een eigen vlag, eigen bestuur, eigen rijkswacht (één veldwachter), een eigen postzegel (twee weken geldig) en eigen nationaal volkslied had (in het Esperanto nog wel). Het was 3,5 km2 groot. Men vond er zink, stokerijen, kabaretten, bordelen, smokkelaars, filantropen en bossen. In zijn Boekenweekessay Zink vertelt David Van Reybrouck, aan de hand van de onwaarschijnlijke lotgevallen van één bewoner, het merkwaardige verhaal van dit vergeten landje. Meer dan een accident d''histoire roept het de vraag op wat de grote geschiedenis met gewone mensen doet.

Mohamed El Bachiri ist Marokkaner, Belgier und Muslim. Am 22. März 2016 verlor er seine Frau Loubna, seine große Liebe und die Mutter seiner drei Kinder, bei den terroristischen Angriffen in Brüssel. Die eindrucksvolle Rede, die er danach im belgischen Fernsehen hielt, berührte Millionen. In »Mein Dschihad der Liebe« – aufgezeichnet von David Van Reybrouck – spricht Mohamed über seine Kindheit in Belgien, die Liebe zu seiner Frau und sein Leben nach den Anschlägen allein mit seinen drei Kindern. Es ist eine Hommage an die Liebe seines Lebens und eine humanistische Botschaft für die Verständigung der Religionen und gegen Hass.

Het grootste veiligheidsvraagstuk van onze tijd is niet de wereld met haar onderlinge conflicten, maar de aarde die meer en meer ontregeld raakt. Steeds heviger gaat de planeet tegen de mensenwereld tekeer. De wereld heeft de fysieke aarde ontwricht en nu ontwricht de aarde de wereld. De moderne diplomatie, dat eeuwenoude overleg tussen landen, moet zich daarom dringend opnieuw uitvinden. Hoe zou dat eruit kunnen zien?

¿Cómo reaccionar frente a la terrible dosis de violencia a la que nos enfrentamos día a día como individuos y como sociedad? ¿Cómo estar en paz con nosotros mismos a pesar de los choques, las frustraciones y las fricciones que genera la vida? ¿Y cómo llevar este estado de paz al ámbito de lo colectivo, de lo político? Practicando, responden los autores. La paz, igual que la guerra, es un arte. No cae del cielo, sino que, como el fútbol o las matemáticas, se aprende y se ejercita. Thomas d''Ansembourg y David van Reybrouck proponen tres herramientas para empezar a practicar: el mindfulness, la comunicación no violenta y la compasión. Ante tantas personas consumidas por el trabajo, la depresión y las adicciones; ante la agresividad, el miedo y todas las formas de violencia, el conocimiento y la pacificación de uno mismo son cuestiones de salud y seguridad públicas. El desarrollo personal profundo de cada uno de nosotros es la clave para cultivar una interioridad ciudadana sana, porque un ciudadano pacífico es un ciudadano pacificador.

Un grand débat international sur la situation contemporaine, porté par 15 intellectuels du monde entier : Arjun Appadurai, Zygmunt Bauman, Nancy Fraser, Bruno Latour, Eva Illouz, Ivan Krastev, Paul Mason, Pankaj Mishra, Robert Misik, Oliver Nachtwey, Donatella della Porta, César Rendueles, Wolfgang Streeck, Slavoj Žižek. Nous vivons un tournant historique. Non, nous n''avons pas assisté à la "fin de l''Histoire". Loin de marquer le début du règne d''une démocratie universelle et d''un capitalisme heureux, la chute du mur de Berlin a inauguré une période de tourments politiques. Ascension de partis nationalistes (pensons par exemple au Front national), démagogie (telle que l''incarne Donald Trump), souverainisme (Brexit), tendances autoritaristes d''Europe centrale et d''Europe de l''Est (Hongrie et Pologne), appels à la " grandeur " et à la " pureté " nationale (Narendra Modi en Inde, Vladimir Poutine en Russie), vague générale de xénophobie et de crimes haineux, brutalisation des discours politiques, complotisme, " ère post-vérité ", appels à l''érection de murs toujours plus nombreux, toujours plus hauts... Tout se passe comme si nous assistions à un grand retour en arrière. Comme si la peur, la violence et le repli sur soi l''emportaient sur les espoirs jadis nourris par la mondialisation. Quinze intellectuels, chercheurs et universitaires de renommée internationale explorent les racines profondes de la situation qui est la nôtre aujourd''hui, et qu''il est permis d''appeler une "grande régression". Ils la replacent dans son contexte historique, s''attachent à élaborer des scénarios possibles pour les années à venir, et débattent des stratégies susceptibles de la contrecarrer. " Un ouvrage passionnant. " Télérama " Une boîte à outils pour penser la période actuelle. " France Inter " Les intellectuels de L''Âge de la Régression tentent de construire une nouvelle grille de lecture. (...) Une opération saute frontière pour diagnostiquer un mal global. Un livre en commun pour un monde qui se claquemure. " Libération. " La manifeste mondial contre le populisme. (...) Ouvrage magistral (...) qui acte l''effondrement d''un monde né après la chute du Mur en 1989. " L''Obs.

À la suite des attentats de Paris et Bruxelles, David Van Reybrouck, écrivain, anthropologue et archéologue, rencontre son ami Thomas d’Ansembourg, psychothérapeute, auteur d’ouvrages sur le développement personnel et formateur en communication non violente. Pour eux, le constat est clair : face au déferlement d’actes guerriers et barbares, appeler la paix de ses vœux ne suffit pas, il faut la préparer, la construire à l’intérieur de nous-mêmes et dans nos structures sociales.

Zelfs als we met het kolonialisme uit het verleden ooit helemaal in het reine zijn gekomen, hebben we nog steeds niets gedaan aan de dramatische manier waarop we nu de toekomst koloniseren. De mensheid palmt de komende eeuw in met dezelfde meedogenloosheid, dezelfde hebzucht en dezelfde kortzichtigheid waarmee in vroeger tijden werelddelen werden toegeëigend. De kolonisatie van de toekomst is de tekst van de vijftigste Huizinga-lezing, zoals door David Van Reybrouck uitgesproken in de Pieterskerk te Leiden, op 12 december 2021.

In Para wordt de vergeten Belgische humanitaire missie in Somalië (1992-1993) tot leven gebracht. Belgische elitetroepen, de beruchte paracommando''s, namen er deel aan een VN-vredesmacht. Het betrof de grootste en langste vredesoperatie van Belgen in Afrika. Maar naast nobele doelstellingen, waren er ook heel wat wanpraktijken. Foto''s van een jongen die zogenaamd door twee para''s boven een vuur werd geroosterd gingen de wereld over. Na de gebeurtenissen in Rwanda in april 1994 lijkt ''Somalië'' echter collectief naar de achtergrond te zijn verdrongen. De para''s zelf zwegen.

Nikt nigdy nie opowiedział historii indonezyjskiej walki o wolność w tak porywający sposób. Walka o niepodległość Indonezji, której szczyt przypadł na lata czterdzieste XX wieku, przez długi czas była postrzegana jedynie jako konflikt między kolonizatorem – Holandią – a skolonizowanymi Indiami Wschodnimi. Revolusi Davida Van Reybroucka to książka, która odrywa tę walkę od perspektywy narodowej i pokazuje jej znaczenie jako wydarzenia globalnego. Indonezja była pierwszym krajem, który ogłosił niepodległość po drugiej wojnie światowej. Po japońskiej okupacji młodzi rebelianci oparli się wszelkim nowym formom dominacji przy użyciu siły. Brytyjskie, australijskie, a zwłaszcza holenderskie oddziały miały przynieść pokój i porządek, ale ich obecność doprowadziła do wybuchu pierwszej nowoczesnej wojny dekolonizacyjnej. Walka ta zainspirowała ruchy niepodległościowe w Azji, Afryce i świecie arabskim, zwłaszcza gdy wolna Indonezja zorganizowała legendarną konferencję w Bandungu w 1955 roku, pierwszy światowy kongres bez udziału Zachodu. Świat ingerował w revolusi i świat się przez to zmienił. „Ta porywająca i napisana z dziennikarską dociekliwością książka jest pierwszą, która umieszcza Indonezję na głównych kartach historii współczesnej. Posiłkując się osobistymi historiami świadków, Van Reybrouck ukazuje, jak do tego doszło i jak młode pokolenie jest w stanie niemal z dnia na dzień zmienić świat”. Natalia Laskowska, redaktor prowadząca działu Azja dziennika „Arab News”

I denne utfordrende boken søker David Van Reybrouck seg til nye måter å revitalisere våre avmektige demokratier på ved å trekke innbyggerne mer aktivt inn i alt som angår oss som samfunnsborgere. Mot valg er et klartenkt, provoserende og inntrengende rop om grunnleggende endring i måten vi organiserer styringen av samfunnet vårt på. Van Reybroucks utgangspunkt er at våre demokratier lider av anoreksi. Mens de tidligere næret seg av ulike former for deltakelse, overlever de i dag på smulene av et skrøpelig system: valg. Ved å profesjonalisere politikken gjennom valg, forsømmer vi vårt demokrati i en tid da verden opplever radikale endringer - samfunnets tradisjonelle bærebjelker forsvinner, folk blir stadig bedre utdannet, informasjon er tilgjengelig over alt og hele tiden, mediene er blitt kommersialisert og de sosiale mediene skaper nye former for politisk bevissthet. Alt dette krever mer deltakelse og større transparens.

Na elke aanslag gaan we voor meer veiligheid - en hopen we op meer vrede. Maar is dat genoeg? Thomas d''Ansembourg en David Van Reybrouck vragen zich af of geweld zich echt enkel met geweld laat bestrijden. Vrede is een vak. De opvoeding tot vrede moet net zo vanzelfsprekend zijn als gymnastiek en lichamelijke verzorging. Dit essay pleit voor mindfulness, geweldloze communicatie en compassie op school, op het werk en thuis. Zweverig? Recente wetenschappelijke inzichten bewijzen hoe deze technieken werkelijk leiden tot een beter zelfbeeld, betere leerprestaties en wederzijds begrip. Ze verhogen de mentale hygiëne, zowel van mens als maatschappij. Als tien minuten stilzitten per dag volstaat, waarom doen we er dan decennia over om die gewoonte in te voeren?

Tien internationale fotografen van het vermaarde agentschap Magnum fotografeerden hoe de Eerste Wereldoorlog nazindert in hun land. Dit boek toont hun persoonlijke kijk op de sporen van de oorlog in Duitsland, Engeland, Rusland, Oostenrijk, Italië, België, Amerika, Australië, de Balkan en Frankrijk. 0Nieuw werk van Antoine D Agata, Alec Soth, Nikos Economopoulos, Chien-Chi Chang, Thomas Dworzak, Alex Majoli, Gueorgui Pinkhassov, Mark Power, Trent Parke en Carl De Keyzer, met een inleiding door David Van Reybrouck.0Exhibition: Stadshallen Brugge, Belgium (14.10.2014-22.2.2015).

One hundred years later, the First World War has returned to public consciousness, often through republished photographs of its horrors: the muddy trenches, the devastated battlefields, the maimed survivors. Because the most popular cameras of the time were the Vest Pocket Kodak and other crude film cameras, the "look" of that Great War is grainy, blurred, and monochrome. This book presents a startlingly different First World War, one seen through rare glass plate photographs made by the war''s most gifted cameramen, selected and digitally restored by Magnum photographer Carl De Keyzer. Scanned from the original plates, with scratches and other flaws painstakingly removed, these oversized reproductions reveal the war in uncanny and previously unseen clarity. Also startling are the unfamiliar scenes selected by De Keyzer and elucidated by historian David Van Reybrouck: staged scenes of men in training (and of children imitating them), dramatic industrial photographs, landscapes of astonishing destruction, pictures of African colonial troops on the Western front, and postmortem portraits of thirteen Belgian soldiers killed in battle on the second day of the war. A quarter of the photographs in this book are in color, made with the autochrome process. The book includes a preface by Geoff Dyer, who refers to "the extraordinary power and surprise of this hoard of photographs" and discusses the disconcerting temporal effects of seeing such unusual pictures of a historical event we strongly associate with entirely different imagery.

Een Vlaamse journalist komt bij zijn reportages ook veel over zichzelf te weten.

Ce livre parle d''une rencontre et d''une libération. L''histoire de Simon Gronowski aurait dû être celle d''un enfant ordinaire dans une famille ordinaire. Mais il est juif. Le 17 mars 1943, il est arrêté par la Gestapo avec sa mère et sa soeur. Le 19 avril, déporté dans le tristement célèbre 20e convoi, il saute du train et s''échappe par miracle. Il a onze ans et demi. Sa mère et sa soeur disparaissent à Auschwitz. L''histoire de Koenraad Tinel n''est pas moins tragique. Son père était un inconditionnel d''Hitler, ses frères ont porté l''uniforme et les armes des SS, ont défendu les idéaux du Führer. Enfants de la guerre, Simon et Koenraad porteront longtemps le poids du passé. Jusqu''à ce que Sacha Rangoni, un jeune homme de 16 ans, les réunisse à l''occasion d''une conférence organisée par l''Union des Progressistes Juifs de Belgique. De cette improbable rencontre naîtra une amitié profonde dont cet ouvrage témoigne, véritable plaidoyer pour l''humanité. De Simon, Koenraad apprendra qu''il n''a pas à porter le poids de la culpabilité de son père, comme Simon apprendra de Koenraad qu''il n''est pas nécessaire de demeurer l''éternelle victime pour honorer ses proches perdus. Mis en mots par Simon Gronowski, en images par Koenraad Tinel et en perspective par David Van Reybrouck, ce récit se débarrasse de tout cliché pour cibler le coeur des hommes, au-delà de toute appartenance raciale, ethnique, religieuse ou idéologique.